Wat mij ook raakte was dat ze los van haar aardse identiteit was. Ze schrijft “Ook vond ik mijn oude opvatting over wie ik ben en hoe ik in elkaar zit wel leuk. Ik ben een vrouw, ik kom uit Amerika, ik praat graag, ik ben schrijfster. Het voelde allemaal zo schattig en achterhaald. Stel je voor dat je jezelf in zo’n nietig identiteitsdoosje propte terwijl je in plaats daarvan je eigen oneindigheid kon ervaren!”.
Voor mij doemde de vraag op wie of misschien wat ik dan wel ben wanneer mijn aardse identiteit met alle rollen wegvalt. Het feit dat je een rol een rol noemt betekent al dat je de rol speelt en niet bent. Veel mensen zijn zich niet bewust van het idee dat ze rollen spelen en zichzelf voortdurend verhalen vertellen die de rollen bevestigen. Voor hen blijft de wereld en het leven op die manier voorspelbaar, hanteerbaar en redelijk veilig.
Voor andere mensen is het leven op die manier echter niet meer bevredigend. Ze hebben de behoefte te weten wie ze echt zijn, wie ze zijn achter hun rollen en verhalen. Voor die mensen kan meditatie een grote rol spelen. Bij meditatie gaat het om het ervaren van je bewustzijn en het kijken met je bewustzijn naar je gedachten en emoties. Daarmee kom je de verhalen op het spoor en krijg je inzicht in de rollen die je speelt. Hoe langer je van een afstandje naar een bepaalde gedachte of emotie kijkt hoe minder invloed hij krijgt en hoe makkelijker je hem los kunt laten. Na lang oefenen bepalen niet meer je gedachten je doen en laten maar je ziel, wezen of bewustzijn. Naar mijn diepe overtuiging is je ziel een grote bron van liefde, wijsheid en vrede. En als die bron aangesproken wordt om verhalen te vertellen dan kunnen dat alleen maar hele lieve, wijze en vredevolle verhalen zijn. Wie weet lijken ze wel op de grootse ervaringen die Elisabeth beschreven heeft.
Ik wens jullie allemaal hele warme feestdagen toe.
Frank
Alle rechten voorbehouden | Trainingscentrum Michi