De mooie kanten van ondernemen

Natuurlijk kost dat tijd, geld en energie. Maar het gevoel van een idee dat je ziet aanslaan, maakt dat het waard. Eens in de zoveel tijd heb je flinke tegenvallers. Een rekening die flink hoger uitvalt dan verwacht, afscheid moeten nemen van docenten of leden. Maar daarnaast heb je de meevallers. De nieuwe leden die zich aanmelden terwijl we nog buiten sporten, nieuwe groepen die zonder er veel aandacht aan te besteden zomaar vol zitten en huurders die je staan te popelen om ook hun groepen (weer) te laten starten zodra het allemaal weer mag. En in de maanden waarin je écht alleen geld hebt voor de boodschappen denk ik wel eens hoe fijn het zou zijn als je je daar niet druk om hoeft te maken, met bijvoorbeeld een vast contract. Maar in de maanden waarin we geld opzij kunnen zetten, laten die gedachten dan weer snel verdwijnen.

Maar het allermeest geniet ik van het feit dat ik dit samen doe met Niek. We moeten er niet aan denken om beide een ‘functie elders’ te hebben en elkaar alleen in de avonduren en weekenden te zien. Wat voor veel mensen de normaalste zaak van de wereld is, vaak uit noodzaak, is voor ons echt het laatste redmiddel dat we in zullen zetten. En we zitten echt niet dag in dag uit met elkaars handje vast te genieten van ons samen zijn. Maar het idee dat we in elkaars buurt zijn en samen werken aan Trainingscentrum Michi, maakt dit het allemaal waard. Natuurlijk komt daar bij dat wij in de luxe positie verkeren dat wij Gijs voor een groot deel thuis kunnen zien opgroeien. Op de dagen dat hij bij het kinderdagverblijf is, kunnen Niek en ik meestal samen lunchen en een stuk wandelen. Dat zijn waardevolle momenten waarop we het niet alleen over ‘werk’ hebben. In een eerdere blog schreef ik al over het gebrek aan scheiding tussen werk en privé, en dat dat prima is.

Dus ja, stabiliteit is juist in tijden van crisis een groot goed. En wij vinden die stabiliteit in samen kunnen zijn, samen werken en sporten. 

Suze-Nanne